Рустам Капгир-"Чўмич жиноятни очди"
-Сиз одам бўлмайсиз Капгир! -Нимага яна? Нима қилдим? -Пастги қаватдаги Марта опани мушугини кетига сиз қалампир суртиб қўйдизми яна? -Нима бўлса мен эканда. Қаердан биласиз, балки ўтган сафар суртганим мушукка ёқиб қолиб ўзига ўзи… -Ҳа, қишни кунида атайлаб бозорга бориб қалампир сотиб олган ҳам дерсиз. -Йўғе! Жаа унчаликмас, “Корзинка”га борган бўлиши ҳам мумкин… -Бас қилинг бемаъниликни. Бошқа бу ишизни қайтарманг. Ана деразадан қаранг, бекаси ташқарида дод-вой қилиб ўтирибди, юзини тирнаб ташлабди. -Бўлмасам, кечқурун квартирада юрсам, батарейкани таққилатмасинда. Ўзимни уйим бўлганидан кейин хоҳласам юраман, хоҳласам югураман. Шу маҳал эшик жиринглаб қолди. Ўрнимдан туриб бориб очдим. Чорт побери, мент экан. Капитан. Янги участковой бўлса керак. Пропискамни сўрайди хозир. Капгирга очтирсам бўларкан. Майли, нима бўлса бўлди. Қачонгача Капгирга очтириб юраман. -Ассалому алайкум. Капитан Ё дгоров. -Келинг, хизмат. -Ўртоқ Капгир керак эдилар. -Марҳамат ичкарига киринг.