Ishonch

   

Bir yosh yigit armiyada o’z xizmatini o’tar edi. Xizmat davomida doim safdoshlari va komandirining tahqirlariga chidashga majbur bo’lardi. U Xudoning borligiga va har narsaning javobi borligiga ishonardi. Kunlardan bir kuni kapitan butun xarbiy qism oldida uni ustidan kulish telefon qildi:

-Askar,bu yoqqa kel-da, jipning kalitini olib, avtoparkka borasan. U yerdan moshinani minib komendatura-xarbiy qism saflangan joyni yoniga chiroyli qilib parkovka qilasan. Askar:

-Men moshina haydashni bilmayaman o’rtoq kapitan!

-Unda Xudoyingdan yordam so’ra. Uning mavjudligini bizga isbotla qani!

-Askar kalitni olib moshina yoniga bordi-da,Xudoga iltijo qila boshladi...

U kapitan aytgandek moshinani chiroyli qilib,aytilgan joyga parkovka qildi.

    Moshina kabinasidan tushib safda turgan barcha ofitserlar va askarlarning yig’layotganini ko’rdi. Ularning barchasi “Biz ham sening Xudoyingga xizmat qilishini hohlaymiz”deyishdi bir ovozdan. Askar nimalar bo’layotganini tushunmay, garangsirab turardi. Boyagi kapitan moshinani yoniga bordi-da,kapotni ochdi. U yerda dvigatel yo’q edi. Shunda askar:

-Ko’rdingmi? Bu Xudo va menga unga ishonaman,xizmat qilaman. Xudo jonsiz narsalarga jon beruvchidir. Sizningcha imkonsiz narsalar,Xudo bilan doim o’z yechimini topadi.